‘Gebedsketen is bij uitstek onze roeping’

Van 27 december tot en met 2 januari neemt broeder Hugo Beuker, kluizenaar in het Noord-Groningse dorp Warfhuizen, deel aan de gebedsketen voor het Jaar van het Godgewijde Leven. Toen hij in 2001 aan zijn kluizenaarsleven begon was hij weer de eerste Nederlandse kluizenaar die niet bij een orde of congregatie hoort (zijn laatste voorganger bewoonde tot 1930 de kluis op de Schaelsberg bij het Limburgse Valkenburg). Zijn kapel groeide vanaf 2003 uit tot een Mariabedevaartsoord toen het beeld van de Moeder van Smarten dat er staat op onverklaarbare wijze pelgrims uit binnen- en buitenland begon te trekken. De kluizenarij ‘Onze Lieve Vrouwe van de Besloten Tuin‘ is vooral een plaats waar bezorgde en verdrietige ouders gaan bidden. Hugo Beuker werd op 6 september 2015 door bisschop Gerard de Korte van Groningen-Leeuwarden priester gewijd. “Vereerd voel ik mij, dat ik mag deelnemen aan de ‘keten van gebed’ die de slimme abt van Koningshoeven heeft bedacht om alle smaken godgewijden te verenigen in wat ons ten diepste kenmerkt: het gebed”, zo schrijft hij. “Voor een kluizenaar is het de levensopdracht bij uitstek om – zoals de kartuizers het zeggen – van allen gescheiden toch ook vooral met allen verbonden te zijn. Dat valt niet altijd mee, zeker niet voor een huis-tuin-en-keukenkluizenaartje zoals ik, in feite een veredeld kostertje van een veredeld veldkapelletje. Het is zo makkelijk om helemaal – als een egeltje – in de beschouwing op jezelf in te vouwen. Lekker comfortabel gewoon met rust te worden gelaten. Maar geen mens leeft voor zichzelf alleen, en zeker monniken en monialen niet, of ze nu in een klooster of een kluizenarij leven. Een keten van gebed: dat is bij uitstek onze roeping. Niet alleen dit jaar, maar alle jaren, uren, minuten en seconden. Ik hoop uitdrukking te geven aan de gebedsketen door mijn nachtgebed eraan op te dragen. Dat is misschien niet het meest zichtbare, maar wel het meest dierbare van mijn gebedsleven. Verder is een belangrijk aspect van de barokspiritualiteit die het leven in de Nederlandse kluizen altijd gekenmerkt heeft de verering van de heiligen. Daarom wil ik voor alle godgewijden in Nederland de heiligen van de laatste dagen van het jaar om hun voorspraak vragen. Aan Sint Jan vraag ik om de dronkenschap van de heilige Geest en een steeds fris en nieuw visioen van het Hemelse Jeruzalem. Aan de Onnozele Kinderen om een nieuwe ‘onnozelheid’ voor alle ‘kerkmensen:’ het verdwijnen van de laatste resten van de polarisatie en alle kerkpolitieke nevelslierten. Aan Sint Thomas Becket om geloofsmoed en om het lef om de waarheid te durven zeggen. Aan Sint Felix om een herontdekking van de vriendschap van de heiligen (hij stelde de missen op de graven van de martelaren in). Aan Sint Sylvester om een meer innige, intensieve en natuurlijke band tussen de religieuzen en de rest van de kerk (veel kerkgangers hebben geen benul van wat wij doen). Op het feest van de Moeder Gods bid ik om een hernieuwde en verdiepte Mariadevotie, en op het feest van Basilius en Gregorius om het elke dag opnieuw ontdekken van onze contemplatieve traditie, uit West en Oost. Het is misschien een beetje bescheiden, allemaal, maar ik ben in mijn eentje, moet je bedenken. Zalig Nieuwjaar!”